Gezondheidskundige advieswaarde
Een gezondheidskundige advieswaarde geeft een grens aan waarbij langdurige blootstelling aan een stof geen of nauwelijks negatieve effecten heeft op de gezondheid.
Wat is een gezondheidskundige advieswaarde?
Een gezondheidskundige advieswaarde (GAW) voor omgevingsblootstelling is een blootstellingswaarde waarvan verondersteld wordt dat er geen of verwaarloosbare negatieve effecten zijn op de gezondheid van mensen bij een langdurige blootstelling. De GAW is dus een toetsingswaarde die louter gebaseerd is op wetenschappelijke toxicologische kennis. Een GAW wordt op een uniforme en transparante manier geselecteerd op basis van een protocol. Beleidsoverwegingen (zoals socio-economische en technische haalbaarheid) worden niet meegenomen in het bepalen van een GAW. Gezondheidskundige advieswaarden brengen enkel gezondheidskundige aspecten in rekening, en zijn daardoor gewoonlijk strenger dan wettelijke normen. Gezondheidskundige advieswaarden zijn bovendien niet bindend.
Types gezondheidskundige advieswaarden
Er zijn verschillende soorten toetsingswaarden voor omgevingsfactoren, afhankelijk van de blootstellingsduur en/of -route. De blootstellingsduur bepaalt of er een chronische, intermediaire of acute toetsingswaarde vereist is. De blootstellingsroute bepaalt of een orale, inhalatoire of dermale toetsingswaarde nodig is. Daarnaast zijn er ook verschillende toetsingswaarden per type bron, bijvoorbeeld voor lucht (binnen- of buitenlucht) en drinkwater.
Waarvoor wordt een gezondheidskundige advieswaarde gebruikt?
Het Departement Zorg gebruikt gezondheidskundige advieswaarden om concentraties van schadelijke stoffen in de omgeving af te toetsen. Dergelijke gezondheidskundige risico-inschattingen gebeuren in milieugezondheidskundige aandachtsgebieden, bij incidenten of in een milieueffectenrapportage (MER).
Overzicht gezondheidskundige advieswaarden
Dit is een overzichtstabel van gezondheidskundige advieswaarden, en indien van toepassing richt- en interventiewaarden, voor verschillende parameters:
- voor inhalatoire blootstelling in buitenlucht. Deze waarden werden geselecteerd in het kader van milieueffectenrapportage (MER) en kunnen ook gebruikt worden voor andere gezondheidskundige risico-inschattingen.
- voor orale blootstelling via drinkwater.
- voor inhalatoire blootstelling in binnenlucht, die conform zijn met het binnenmilieubesluit.
