Duurzaam parkeerbeleid
Parkeerplaatsen zijn ruimtevreters die meestal nog eens volledig verhard zijn ook. Dit is nefast voor de leefbaarheid van steden en dorpen. Bovendien bepaalt de hoeveelheid autoparkeerplaatsen in grote mate het autogebruik. Om tot voldoende verkeersreductie te komen zijn lage autoparkeernormen nodig (0,3-0,8 parkeerplaats per woning volgens de studie verdichtingsparadox). Dit is mogelijk mits combinatie met extra fietsvoorzieningen, deelparkeerplaatsen en eventueel afspraken rond parkeren op afstand.
Om tot voldoende verkeersreductie te komen zijn lage autoparkeernormen nodig: 0,3-0,8 parkeerplaats per woning.
Eén deelwagen kan tot 12 privéwagens vervangen, er is dan ook slechts één parkeerplaats nodig in plaats van 12 parkeerplaatsen dus ook op dat vlak kunnen deelwagens een oplossing bieden.
Parkeerbeleid en wagenbezit zijn erg sturend in functie van duurzaamheid. Hoe minder ruimte voor parkeren, hoe meer ruimte voor wonen, groen(voorzieningen), ontmoeten en ontspannen er kan gecreëerd worden. Dit komt de duurzaamheid en leefbaarheid van woonomgevingen ten goede op vlak van water, energie, mobiliteit, gezondheid en sociale cohesie.
Er is ook een vorm van ongelijkheid in die zin dat mensen die wonen in de stad minder vaak een auto hebben en dus ook geen parkeerplaats nodig hebben, maar ze hebben wel de last van de stadsbezoekers die met de wagen komen. Die bezoekers zorgen in de stad voor luchtvervuiling, lawaaihinder en inname van de publieke ruimte in de vorm van parkeerplaatsen. De baten en de lasten zijn dus ongelijk verdeeld.
Een duurzaam parkeerbeleid kan hierop inspelen door een ontradende prijszetting, lage parkeernormen en door in te zetten op geclusterd parkeren buiten de kern. Dit vereist uiteraard wel een vlotte en aangename verbinding naar de kern te voet, met (deel)fietsen, met het openbaar vervoer en/of een (bij voorkeur elektrische) shuttledienst.